Ποιες είναι οι δεξιότητες εργασιακής αποτελεσματικότητας στην εξέταση του Γραπτού διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π.
Σύμφωνα με τον αρχικό νόμο ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4765 ΦΕΚ A’ 6/15.01.2021, στη δοκιμασία δεξιοτήτων και εργασιακής αποτελεσματικότητας αξιολογούνται, ιδίως, δεξιότητες γλωσσικού και αριθμητικού συλλογισμού, δεξιότητες ανάλυσης, επίλυσης προβλημάτων και ιεράρχησης προτεραιοτήτων στον χώρο εργασίας, καθώς και χαρακτηριστικά που συνδέονται με την αποτελεσματικότητα και την ποιότητα στην εργασία.
Ποιες είναι όμως οι δεξιότητες εργασιακής αποτελεσματικότητας;
Με το νόμο ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4940/2022 (ΦΕΚ 112/Α/14-06-2022), που φέρει τίτλο: «Σύστημα στοχοθεσίας, αξιολόγησης και ανταμοιβής για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης, ρυθμίσεις για το ανθρώπινο δυναμικό του δημοσίου τομέα και άλλες διατάξεις», στο άρθρο 3 Πεδίο εφαρμογής , αναφέρεται ότι θεσπίζεται Ενιαίο Πλαίσιο Δεξιοτήτων το οποίο λαμβάνεται υπόψη κατά τον σχεδιασμό και την υλοποίηση, ιδίως, των διαδικασιών επιλογής προσωπικού, επιλογής προϊσταμένων, αξιολόγησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης του προσωπικού του.
Στο άρθρο 4 αποτυπώνεται το Περιεχόμενο του Ενιαίου Πλαισίου Δεξιοτήτων.
Οι βασικές κατηγορίες δεξιοτήτων του ανωτέρω Πλαισίου είναι οι παρακάτω:
α) προσανατολισμό στον πολίτη,
β) ομαδικότητα,
γ) προσαρμοστικότητα,
δ) προσανατολισμό στο αποτέλεσμα,
ε) οργάνωση και προγραμματισμό,
στ) επίλυση προβλημάτων και δημιουργικότητα,
ζ) επαγγελματισμό και ακεραιότητα,
η) διαχείριση γνώσης και
θ) ηγετικότητα.
Το περιεχόμενο κάθε μίας των Δεξιοτήτων του Ενιαίου Πλαισίου Δεξιοτήτων αναλύεται όπως κάτωθι:
α) Ο προσανατολισμός στον πολίτη:
αα) Το ειλικρινές και αυξημένο ενδιαφέρον του υπαλλήλου για τον πολίτη και την κατανόηση των αναγκών του,
αβ) Την εξυπηρέτηση του πολίτη με ταχύτητα, ευγένεια και συνέπεια,
αγ) Τη διευκόλυνση του πολίτη στις συναλλαγές και επαφές του με τη δημόσια διοίκηση,
αδ) Την παροχή κατάλληλων συμβουλών και υποστήριξης στον πολίτη, ώστε η ικανοποίησή του να διατηρείται σε υψηλά επίπεδα,
β) Η ομαδικότητα:
βα) Τη συνεχή προσπάθεια υποστήριξης των συναδέλφων με ηρεμία, ευγένεια και θετική διάθεση, χωρίς εντάσεις και διαπληκτισμούς,
ββ) Τη συνεργασία με τους συναδέλφους με τρόπο ομαδικό προς εκπλήρωση του δημόσιου συμφέροντος, και των σκοπών, που επιδιώκει ο φορέας, στον οποίο υπηρετούν οι υπάλληλοι, καθώς και προς την επίτευξη των στόχων της θέσης ή της μονάδας ή της υπηρεσίας τους,
γ) Η προσαρμοστικότητα:
γα) Την αποτελεσματική και έγκαιρη ανταπόκριση του υπαλλήλου σε νέες συνθήκες και δεδομένα, με την πραγματοποίηση των απαραίτητων ενεργειών, που συμβάλλουν στην προσαρμογή τόσο του ιδίου όσο και του τρόπου εκτέλεσης της εργασίας του.
γβ) Την ευελιξία και ανθεκτικότητα του υπαλλήλου στις αλλαγές, με αποτελεσματική διαχείριση ενδεχόμενων κρίσεων και έκτακτων συνθηκών στην εργασία, με γνώμονα την αναζήτηση της βέλτιστης λύσης και τη σωστή λήψη αποφάσεων, προς όφελος του πολίτη και της κοινωνίας,
δ) Ο προσανατολισμός στο αποτέλεσμα:
δα) Τη διαρκή προσπάθεια και προσήλωση του υπαλλήλου στην ολοκλήρωση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο των δράσεων και εργασιών, που έχει αναλάβει, στο ανώτερο δυνατό επίπεδο επίτευξης και μέσα στον ταχύτερο δυνατό χρόνο,
δβ) Τη συνέπεια, τη διάθεση, το ενδιαφέρον και το κίνητρο του υπαλλήλου για την έγκαιρη και αποτελεσματική ολοκλήρωση των καθηκόντων του, και την ποιότητα των τελικών παραδοτέων της εργασίας του,
ε) Η οργάνωση και ο προγραμματισμός:
εα) Την κατάλληλη ιεράρχηση των καθηκόντων και των καθημερινών υποχρεώσεων του υπαλλήλου, καθώς και την τήρηση προθεσμιών με προσήκουσα διαχείριση του χρόνου,
εβ) Τη διατήρηση σταθερών ρυθμών στη ροή εργασίας του με καλό χρονοπρογραμματισμό για την ολοκλήρωση των καθηκόντων του,
εγ) Την αναπροσαρμογή των δραστηριοτήτων, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο,
στ) Η επίλυση προβλημάτων και η δημιουργικότητα:
στα) Την αυξημένη ικανότητα αναγνώρισης και επίλυσης των ζητημάτων, που προκύπτουν στην εργασία,
στβ) Την προσπάθεια προσέγγισης με πρωτότυπο και καινοτόμο τρόπο των εργασιών και δραστηριοτήτων, για τις οποίες δεν υπάρχει έτοιμη ή προκαθορισμένη λύση,
στγ) Την ικανότητα ανάπτυξης και εφαρμογής πρωτότυπων και νέων ιδεών, καθώς και καινοτόμων λύσεων, οι οποίες μπορεί να βελτιώσουν την υπάρχουσα κατάσταση ή να επιλύσουν το πρόβλημα,
ζ) Ο επαγγελματισμός και η ακεραιότητα:
ζα) Τη διαρκή προσπάθεια εκπλήρωσης των ευθυνών και άσκησης των αρμοδιοτήτων του υπαλλήλου με τήρηση του συνόλου των αξιών, κανόνων και αρχών, που διέπουν κάθε πτυχή της δραστηριότητας της υπηρεσίας,
ζβ) Την ανάληψη ευθυνών και πρωτοβουλιών για την υλοποίηση των στόχων που έχουν τεθεί, με τη διενέργεια της απαραίτητης επίβλεψης, όπου αυτή είναι αναγκαία, στο πλαίσιο της θέσης ή της μονάδας ή της υπηρεσίας, με βάση τους κανόνες ηθικής και δεοντολογίας που διέπουν τη λειτουργία του δημοσίου,
η) Η «διαχείριση γνώσης»:
ηα) Την αυξημένη προθυμία και ικανότητα για μάθηση και αποτελεσματική χρήση της αποκτηθείσας γνώσης προς όφελος της υπηρεσίας,
ηβ) Την αποτελεσματική αξιοποίηση της εμπειρίας του υπαλλήλου, με την ανάπτυξη των γνώσεων ή των δεξιοτήτων του,
ηγ) Την εφαρμογή της διαδικασίας μάθησης και της διάθεσης για προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη για τη βελτίωση της απόδοσης σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, σε νέες καταστάσεις στην εργασία,
θ) Η «ηγετικότητα»:
θα) Τη δημιουργία του απαραίτητου κλίματος εργασίας, παρακίνησης, κινητοποίησης και καλλιέργειας σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ του υπαλλήλου και των συναδέλφων του για την επίτευξη των στόχων της ομάδας,
θβ) Την έγκαιρη, αποτελεσματική, υπεύθυνη και ορθή λήψη αποφάσεων για την επίλυση συγκρούσεων και την αντιμετώπιση καθημερινών και έκτακτων ζητημάτων και προβλημάτων, που αντιμετωπίζει η ομάδα,
θγ) Την ικανότητα διεύθυνσης, διοίκησης και καθοδήγησης της δραστηριότητας της ομάδας, στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων του υπαλλήλου, προς επίτευξη ενός κοινού στόχου.
